Zsyntetyzowaliśmy biotynylowane peptydy obejmujące H-2Kb. i ograniczone anty-epitopy H-2Dbp z antygenowej glikoproteiny 100 specyficznej dla linii melanocytów (gp100), białko spokrewnione z tyrozynazą (TRP-1) i TRP-2 (47-49), sprzężone kowalencyjnie z anty-DNGR-1. i immunizowane myszy koniugatami przeciwciała razem z poli I: C i anty-CD40 jako adiuwantami. Jak pokazano na Figurze 8, pojedyncza dawka szczepionki podawana terapeutycznie 3 dni po przeniesieniu komórek czerniaka B16 indukowała prawie całkowitą eradykację pseudometastaz płuc. Towarzyszyła temu indukcja silnego IFN-y odpowiedzi na antygeny czerniaka (Figura 8). Przeciwnie, te same antygeny w postaci niezwiązanej (skoniugowane z kontrolnym izotypowo dopasowanym mAb) nie spowodowały ochrony lub IFN-y. odpowiedzi (rysunek 8). Podobne wyniki otrzymano w modelu profilaktycznym, w którym szczepionkę podano przed prowokacją B16 (dodatkowa figura 9). Wnioskujemy, że priming swoistego CTL poprzez celowanie DNGR-1 może być stosowany do profilaktycznego lub terapeutycznego szczepienia przeciwko nowotworom myszy. Figura 8Immunoterapia czerniaka B16 poprzez celowanie antygenów nowotworowych do DNGR-1. (A) Eksperymenty z terapią guza przeprowadzono jak przedstawiono (górny panel) przy użyciu peptydów obejmujących znane epitopy endogennych antygenów melanocytów różnicujących (Endo: gp100, TRP-1 i TRP-2) kowalencyjnie sprzężonych z anty-DNGR-1 lub z dopasowane do izotypu przeciwciało kontrolne. Jako adiuwant stosowano Poly I: C plus anty-CD40. Dolny lewy panel pokazuje reprezentatywne fotografie płuc od myszy traktowanych jak wskazano. Prawy panel pokazuje kwantyfikację guzów płuc u każdej myszy. Dane są zbierane z 2 niezależnych eksperymentów (n = 9 myszy / grupa), a każdy punkt reprezentuje mysz. (B) Splenocyty z poszczególnych myszy przedstawionych w A ponownie stymulowano in vitro peptydami antygenowymi różnicowania melanocytów stosowanymi do immunizacji (10 .M). IFN-. poziomy po 2 dniach hodowli są pokazane. Dane zebrano z 2 niezależnych doświadczeń (n = 9 myszy / grupę). Wartości P obliczono stosując test U Manna-Whitneya. Ludzki DNGR-1 jest receptorem endocytarnym ograniczonym do małego podzbioru DC krwi. Aby rozszerzyć te odkrycia na ludzi, sklonowaliśmy hDNGR-1 i wygenerowaliśmy mysie mAb przeciwko niemu (patrz Metody). Jedno z tych mAb zostało wybrane do analizy wzoru ekspresji DNGR-1 wśród ludzkich jednojądrzastych komórek krwi obwodowej. Ludzka ekspresja DNGR-1 była nieobecna w limfocytach, monocytach, komórkach NK i negatywnym w linii komórkowej, HLA-DR. komórki (Figura 9A). Nie wykryto tego również w DC pochodzących z monocytów wytworzonych przez hodowlę w GM-CSF i IL-4 (dane nie przedstawione). Jednakże ekspresja DNGR-1 była widoczna w dyskretnej subpopulacji DC krwi, zdefiniowanej jako linia ujemna w linii komórek HLA-DR + (Figura 9A) z charakterystyczną morfologią dendrytyczną (Figura 10). Zgłoszono pięć różnych podzbiorów DC krwi, w tym populację CD123 + pDC i różne podzbiory przypuszczalnie mieloidalnej CD123. DC można odróżnić na podstawie ekspresji CD16, CD1b / c, BDCA-3 i CD34 (50). Podpopulacja DC dla DNGR-1 + była ujemna dla CD123, co sugeruje, że ludzkie pDC nie eksprymują DNGR-1, w przeciwieństwie do pDCs u myszy (Figura 9B). DNGR-1 + DC krwi również były negatywne dla CD34, CD16 i CD1b / c. Jednakże DNGR-1 + DC były jednakowo dodatnie dla BDCA-3 (Figura 9B). Zatem ludzki DNGR-1 selektywnie zaznacza odrębną populację poprzednio opisaną jako BDCA-3 + DC. Figura 9 Ludzka ekspresja DNGR-1 jest ograniczona do DC krwi BDCA-3 +. (A) Ludzkie PBMC wybarwiono anty-hDNGR-1 (8F9) lub dopasowanym izotypowo przeciwciałem kontrolnym (mysie IgG2a) i wybarwiono kontrastowo dla różnych markerów leukocytów. Histogramy pokazują barwienie DNGR-1 na komórkach T, komórkach B, monocytach, komórkach NK, HLA-DR nie-lineage-ujemnym. komórki i ujemne w linii komórki HLA-DR +. Liczby wskazują procent komórek hDNGR-1 + w drugiej frakcji. (B) PBMC przedstawione w A były bramkowane na komórkach HLA-DR + pozbawionych linii. Plamki punktowe wykazują wybarwianie anty-DNGR-1 lub dopasowanymi izotypowo mAb kontrolnymi wobec różnych markerów podzbioru krwi DC. Liczby reprezentują procent komórek w każdym kwadrancie. Rycina 10 Eukocytoza mAb anty-ludzkich DNGR-1 przez DC krwi BDCA-3 +. Ludzka krew BDCA-3 + DC barwiono anty-hDNGR-1 (8F9) lub dopasowanym izotypowo przeciwciałem kontrolnym (mysie IgG2a), płukano i pozostawiano w 4 ° C (górne panele) lub 37 ° C (dolne panele) na 2 godziny przed utrwaleniem i montażem. Pokazano reprezentatywne przekroje optyczne (<0,7 .m). Oryginalne powiększenie, × 1260. Na koniec oceniliśmy, czy ludzki DNGR-1, podobnie jak jego mysi ortolog, może funkcjonować jako receptor endocytowy w DC [więcej w: cytologia płynna, dieta wrzodowa jadłospis, szpik w kości krzyżówka ]
Random entries
Radioterapia dla Rectal Cancer
W szwedzkim teście na raka odbytnicy (problem 3 kwietnia) więcej niż 100 chirurgów w 70 szpitalach operowało na 1168 pacjentach w ciągu trzech lat – mniej niż 17 pacjentów na… Read More Radioterapia dla Rectal Cancer
terapia dla małżeństw gdańsk ad
DevURLLiczby drzew decyzyjnych zostały zdeponowane w National Auxiliary Publications Service (NAPS). Pod koniec każdego miesiąca symulacji pacjenci przechodzili z jednego stanu zdrowia do drugiego (patrz dodatek do listy 11 stanów… Read More terapia dla małżeństw gdańsk ad
Tags
allegro pok
cysta naskórkowa
cystoskopia boli
cytologia płynna
czepota puszysta
czerniak złośliwy rokowania
czy psy mogą jeść czekoladę
dehydratacja krążków międzykręgowych leczenie
dieta wrzodowa jadłospis
dlaczego psy nie mogą jeść czekolady
dolargan ulotka
dom na przeklętym wzgórzu cda
dychawica krzyżówka
dyslipidemia aterogenna
dystymia test
embolizacja naczyniaka
erytrocyty w cytologii
hipertriglicerydemia
kot nie chce jeść
szpik w kości krzyżówka
tureckie allegro